Welkom bij Vrouwenbrieven!
Ik ben deze blog begonnen om vergeten vrouwen voor het voetlicht te plaatsen door hun brieven van historische vrouwen te publiceren. De ‘gewone man’ kom je namelijk maar weinig in de geschiedenisboeken tegen, laat staan de ‘gewone vrouw’. Ik ben journalist-historicus Lucia de Vries. Sinds 2022 combineer ik mijn twee grote passies, schrijven en in het verleden duiken. Op mijn eigen-wijze manier. Meer weten over mijn projecten? Neem dan hier een kijkje.
Nadat ik de brieven van mijn oma Lubbetje de Vries-Kramer, naar wie ik ben vernoemd, in handen kreeg, raakte ik steeds meer onder de indruk van de manier waarop vrouwen zich uitdrukken op papier. De brieven zijn vaak moeilijk te vinden: met een beetje geluk schenken nazaten ze aan een archief, of vindt je ze in een kringloop of rommelmarkt. Zo ontdekte ik de prachtige briefwisseling tussen Dirkje Snijder en Lubbert Ras en Hessel van Urk en de ontroerende brieven van de zieke Jantje Brands-Brouwer aan haar familie in De Zaan.
Gelukkig zijn ‘officiële’ brieven van ‘gewone vrouwen’ in archieven bewaard gebleven. Zoals de brieven van belanghebbenden van de Zuiderzeesteunwet in het Flevolands Archief.
Tips voor mooie brieven? Ik hoor het graag, via luciadevries@gmail.com.
Als vrouwen schrijven…
Je moet er de tijd maar eens voor nemen om alles te schrijven. Hoe het eten bevalt, hoe het gaat met praten want dat lijkt me gewoonweg vreselijk. Als je met kinderen om moet gaan die je niet verstaan kunt.
Lubbetje de Vries-Kramer
Ik kan mij niet begrijpen dat u dit niet kunt begrijpen… dat mijn zoons, als de zee niet was afgesloten, in de visdrogerij of zouterij hadden gewerkt.
Cornelia Bos-Romkes
Nu man, het is hier erg leeg als u zondags weg bent, dan is het hier zoo eentonig, want volk krijgen wij niet… Mijn brief komt uit een goed hart, en dat het voornaamste want de liefde is alles.
Dirkje van Urk-Snijder
vrouwenbrieven 